Odznaczenie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

Poprzez służbę dla Ojczyzny, służbę drugiemu człowiekowi i niezłomną postawą Stanisława Zdybał-Lepak wskazała nam jak należy służyć Najjaśniejszej Rzeczypospolitej i ludziom.
Składam wyrazy wielkiego uznania wspólnocie parafialnej Smardzowic i gratuluję rodzinie i przyjaciołom odznaczonej.
Stanisława Zdybał urodziła się w 1919 lub 1920 r. (w jej aktach figuruje kilka dat urodzenia) w Cianowicach (gm. Skała, pow. krakowski). Od 1939 r. mieszkała w Krakowie. Do ZWZ-AK wstąpiła w 1941 r. Nosiła pseudonimy „Wilga” i „Klara”. Była łączniczką na okręg krakowski AK pomiędzy oddziałami partyzanckimi działającymi w powiatach miechowskim, pińczowskim i tarnowskim. W 1944 r. przyjęła pseudonim „Ewa”.
W 1945 r. nie ujawniła działalności w AK, ale zaraz po wkroczeniu Armii Czerwonej została aresztowana przez UB i osadzona w więzieniu w Miechowie. Po kilku tygodniach odbili ją partyzanci z dawnego oddziału AK pod dowództwem „Dźwiga”. Wkrótce przyłączyła się do oddziału Hieronima Gibka „Potoka”, podporządkowanego Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość. Pełniła funkcję łączniczki. Działała na terenie Kazimierzy Wielkiej, Miechowa, Krakowa, Małopolski i Świętokrzyskiego. Brała udział w licznych akcjach zbrojnych.
Pod koniec 1945 r. została aresztowana i skazana wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie na 10 lat więzienia. Na wolność wyszła w kwietniu 1953 r. W 1954 r. nawiązali z nią kontakt członkowie nieokreślonej organizacji i polecili odnowienie znajomości z osobami z konspiracji. Gdy skontaktowała się z grupą dawnych żołnierzy AK z okolic Miechowa, została ponownie zatrzymana. W czasie śledztwa była przesłuchiwana przez funkcjonariuszy Informacji Wojskowej z Warszawy. Skierowano ją na badania psychiatryczne do Kobierzyna, gdzie była dalej przesłuchiwana.
Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie z 29 kwietnia 1955 r. została skazana na osiem 8 lat więzienia. Osadzono ją w więzieniu w Fordonie (Bydgoszcz). Po wyjściu na wolność na początku lat 60. pozostawała wciąż pod obserwacją SB. Jej nazwisko znajduje się na liście najbardziej niebezpiecznych przeciwników systemu komunistycznego, sporządzonej w ówczesnym MSW.
Po wyjściu za mąż Stanisława Zdybał zmieniła nazwisko na Lepak. Zmarła 13 lipca 1989 r. Jest pochowana na cmentarzu centralnym w Szczecinie.